Wersja obowiązująca z dnia
uchwalenia Gminnego Programu Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie oraz Ochrony Ofiar Przemocy w Rodzinie w Gminie Miasto Mrągowo na lata 2016 - 2018.
Informacje dodatkowe:
Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt. 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 r., poz.594, ze zm. poz. 1318, Dz. U. z 2014 r., poz.379, poz.1072) i art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie
( tekst jednolity: Dz. U. z 2015 r., poz. 1390) Rada Miejska w Mrągowie uchwala, co następuje:
§ 1.
Uchwala się Gminny Program Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie oraz Ochrony Ofiar Przemocy w Rodzinie w Gminie Miasto Mrągowo na lata 2016 - 2018, stanowiący załącznik nr 1 do niniejszej uchwały.
§ 2.
Wykonanie uchwały powierza się Burmistrzowi Miasta Mrągowo.
§ 3.
Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia i podlega ogłoszeniu poprzez rozplakatowanie na tablicy ogłoszeń w Urzędzie Miejskim w Mrągowie.
( tekst jednolity: Dz. U. z 2015 r., poz. 1390) Rada Miejska w Mrągowie uchwala, co następuje:
§ 1.
Uchwala się Gminny Program Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie oraz Ochrony Ofiar Przemocy w Rodzinie w Gminie Miasto Mrągowo na lata 2016 - 2018, stanowiący załącznik nr 1 do niniejszej uchwały.
§ 2.
Wykonanie uchwały powierza się Burmistrzowi Miasta Mrągowo.
§ 3.
Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia i podlega ogłoszeniu poprzez rozplakatowanie na tablicy ogłoszeń w Urzędzie Miejskim w Mrągowie.
Gminny Program Przeciwdziałania Przemocy
w Rodzinie oraz Ochrony Ofiar Przemocy w Rodzinie w Gminie Miasto Mrągowo na lata 2016-2018.
I. Wstęp.
Przemoc w rodzinie to jednorazowe albo powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie naruszające prawa lub dobra osobiste członków rodziny. Działanie to naraża osoby dotknięte przemocą na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia, naruszające ich godność, nietykalność cielesną, wolność, w tym seksualną, powodujące szkody na ich zdrowiu fizycznym lub psychicznym, a także wywołujące cierpienia i krzywdy moralne. Podstawowym aktem prawnym odnoszącym się do przeciwdziałania przemocy w rodzinie w Polsce jest ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie. Ustawa określa, że: osobie dotkniętej przemocą
w rodzinie udziela się pomocy, w szczególności w formie:
1) bezpłatnego poradnictwa medycznego, psychologicznego, prawnego, socjalnego, zawodowego
i rodzinnego,
2) interwencji kryzysowej i wsparcia,
3) ochrony przed dalszym krzywdzeniem, przez uniemożliwienie osobom stosującym przemoc korzystania ze wspólnie zajmowanego z innymi członkami rodziny mieszkania oraz zakazanie kontaktowania się z osobą pokrzywdzoną,
4) zapewnienia osobie dotkniętej przemocą w rodzinie bezpiecznego schronienia
w specjalistycznym ośrodku wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie,
5) badania lekarskiego w celu ustalenia przyczyn i rodzaju uszkodzeń ciała związanych z użyciem przemocy w rodzinie oraz wydania zaświadczenia lekarskiego w tym przedmiocie,
6) zapewnienia osobie dotkniętej przemocą w rodzinie, która nie ma tytułu prawnego do zajmowanego wspólnie ze sprawcą przemocy lokalu, pomocy w uzyskaniu mieszkania. Ustawodawca obowiązek ochrony rodziny przed przemocą nakłada m.in. na samorząd gminny, kładąc szczególny nacisk na:
- tworzenie i realizację gminnego programu przeciwdziałania przemocy w rodzinie,
- prowadzenie poradnictwa i interwencji w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie, m.in.
poprzez działania edukacyjne służące wzmocnieniu opiekuńczych i wychowawczych kompetencji rodziców w rodzinach zagrożonych przemocą w rodzinie,
- opracowywanie i realizację programów ochrony ofiar przemocy w rodzinie,
- zapewnienie osobom dotkniętym przemocą w rodzinie miejsc w ośrodkach wsparcia,
- tworzenie zespołów interdyscyplinarnych.
Zasady udzielania pomocy.
Osobie pokrzywdzonej najpierw trzeba pomóc bronić się, wycofywać albo bezpośrednio zatrzymać przemoc i dopiero wtedy gdy ona ustanie można zająć się śladami krzywd z przeszłości. Najważniejsze zasady, którymi powinnyśmy kierować się w procesie pomagania, pamiętając, że nie ma żadnego usprawiedliwienia dla stosowania przemocy to:
▪ bezpieczeństwo osoby doznającej przemocy,
▪ autonomia osoby doznającej przemocy,
▪ odpowiedzialność osoby stosującej przemoc.
Najczęściej podejmowane oddziaływania zewnętrzne pomocy ofiarom to:
▪ interwencja, schronienie, izolacja sprawców przemocy od ofiar,
▪ informacja,
▪ edukacja, specjalistyczne poradnictwo,
▪ wsparcie emocjonalne,
▪ psychoterapia, pomoc socjalna dająca sytuacyjne oparcie dla dalszych działań.
Procedura „Niebieskiej Karty” jako przykład łączenia kompetencji różnych służb.
„Niebieska Karta” to procedura interwencji wobec przemocy w rodzinie, która składa się
z odpowiedniej dokumentacji i sposobu postępowania w przypadku stwierdzenia bądź podejrzenia występowania przemocy. Obowiązuje ona w policji od 1998 roku, w pomocy społecznej od
2004 roku, w oświacie i ochronie zdrowia od 2011 r. Jest zalecana także do stosowania przez gminne komisje rozwiązywania problemów alkoholowych, w przypadku, gdy w rodzinie występuje również problem alkoholowy. Głównym celem „Niebieskich Kart” jest rozpoznawanie przemocy
i usprawnienie pomocy oferowanej przez przedstawicieli różnych służb w środowisku lokalnym, ale też tworzenie warunków do systemowego, interdyscyplinarnego modelu pracy z rodziną. Podstawą skuteczności procedury i oferowanej pomocy jest współpraca przedstawicieli różnych służb na rzecz osób doznających i stosujących przemoc w rodzinie. Rozpoznanie przemocy i wypełnienie „Niebieskiej Karty” przez policjanta czy pracownika socjalnego to początek procesu pomagania. Każda z tych służb ma w swoich ustawowych zapisach możliwość i obowiązek korzystania
z pomocy innych osób, instytucji i organizacji, a także podejmowania współpracy, gdy zostanie o to poproszona. Przemoc domowa rodzi konsekwencje niezmiernie głębokie i szkodliwe, może być skutkiem, jak i przyczyną dysfunkcji w rodzinie. Obecnie można zaobserwować narastające rozszerzenie się zakresu pojęcia przemocy. Przemoc jest zjawiskiem, które występuje powszechnie w społeczeństwie, jest ona obecna w codziennym życiu. Wyróżniamy kilka rodzajów przemocy: fizyczna, psychiczna, seksualna, ekonomiczna, zaniedbanie. Ofiarami przemocy są na ogół kobiety i dzieci, rzadko mężczyźni. Ofiara jest zazwyczaj słabsza, a sprawca silniejszy. Zgodnie z art. 207,
§ 1 Kodeksu Karnego, przemoc w rodzinie jest przestępstwem.
Gminny Program Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie oraz Ochrony Ofiar Przemocy
w Rodzinie to dokument, którego zadaniem jest wprowadzenie w życie działań, mających na celu udzielanie pomocy ofiarom przemocy rodzinnej, a także podejmowanie odpowiednich działań wobec sprawców przemocy oraz zwrócenie uwagi społeczności lokalnej na zjawisko przemocy
w rodzinie. Program wyznacza również główne kierunki działania Zespołu Interdyscyplinarnego ds. Przeciwdziałania przemocy w rodzinie oraz ochrony ofiar przemocy w rodzinie, w celu skutecznego reagowania na to zjawisko. Program jest zgodny ze Strategią Rozwiązywania Problemów Społecznych Gminy Miasto Mrągowo na lata 2014-2020. Potrzeba opracowania takiego dokumentu wynika nie tylko z przesłanek formalnych (ustawa o pomocy społecznej oraz ustawa o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, które nakładają na Gminę obowiązek opracowania i realizowania Programu), ale również z odczuwalnych, negatywnych zjawisk społecznych na terenie Miasta. Gminny Program skierowany jest do:
1) ofiar przemocy w rodzinie w tym dzieci, współmałżonków lub partnerów, osób starszych, niepełnosprawnych,
2) sprawców przemocy w rodzinie,
3) świadków przemocy w rodzinie.
Program będzie realizowany w oparciu o następujące akty prawne:
▪ Ustawa z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie,
▪ Ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej,
▪ Ustawa z dnia 26.10.1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.
Program jest skorelowany z następującymi Programami:
▪ z Krajowym Programem Przeciwdziałania Przemocy,
▪ ze Strategią Rozwiązywania Problemów Społecznych Gminy Miasto Mrągowo,
▪ z Gminnym Programem Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Gminie
Miasto Mrągowo.
Program zakłada kompleksową pomoc, zarówno dla ofiar jak i sprawców przemocy, przy udziale służb i instytucji oraz społeczności lokalnej. Wymaga podejmowania równoczesnych działań o charakterze interwencyjnym, profilaktycznym i terapeutycznym.
II. Diagnoza problemów problemów związanych
ze stosowaniem przemocy.
Dane ogólnopolskie.
Prawdziwego rozmiaru przemocy w rodzinie nie sposób zbadać za pomocą badań sondażowych. Z badań CBOS dotyczących rodziny, a także z obserwacji życia codziennego wiadomo, że ludzie niechętnie mówią o występujących w niej negatywnych zjawiskach. Świadomość występowania takiej postawy wobec rodzinnych dramatów skłania do przypuszczeń, że prawdziwy zasięg różnego rodzaju konfliktów rodzinnych może być większy, niż deklarują badane osoby. Z analizy ogólnopolskiej diagnozy, przeprowadzonej w 2007 r. na potrzeby nowelizacji ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, wynika, że 64 % Polaków zna
w swoim otoczeniu rodziny, o których słyszeli lub wiedzą , że dochodzi w nich do różnych form przemocy. Przemoc w rodzinie w większości wypadków ma charakter sporadyczny, natomiast 11% osób jest wielokrotnie krzywdzonych przez członków rodziny. Akcje informacyjne i edukacyjne (m.in. telefony zaufania, bezpłatne poradnictwo) podejmowane przez różne organizacje
i stowarzyszenia sprawiają, że patologia życia rodzinnego przestaje być tematem tabu a ofiary przemocy zaczynają mówić o własnym dramacie i szukać pomocy. Pytania o przemoc fizyczną
w małżeństwie należy do najtrudniejszych problemów badawczych. Ofiary przemocy nie chcą przyznać się do tego, że są bite, a sprawcy - że dopuszczają się takich czynów. W ocenie rozmiaru zjawiska, pomocne są pytania formułowane nie wprost. Pytania dotyczą przypadków zaobserwowanych w najbliższym otoczeniu. Zjawisko przemocy w małżeństwie trudno uznać za społecznie marginalne. Ponad dwie piąte kobiet (43%) i niemal co trzeci mężczyzna (31%) zna przynajmniej jedną kobietę bitą przez męża, a 17% ogółu badanych stwierdza, że zna co najmniej kilka takich kobiet.
Jednak fizyczna brutalność nie jest jedynym problemem rodzin, w których dochodzi do nieporozumień, a cierpienia zadawane w inny sposób mogą być nie mniej bolesne lub upokarzające. Najpopularniejszym przejawem niezadowolenia jest nie rozmawianie ze sobą - tak deklaruje połowa ogółu badanych osób. Niemal w co piątej rodzinie (18%) dochodzi do stosowania wyzwisk, znieważania słowem, obelżywych epitetów - najczęściej w rodzinach z wykształceniem podstawowym i żyjących w złych warunkach materialnych. Z wyników badań trudno jest ustalić, czy różne postaci przemocy seksualnej należą do zjawisk marginalnych. Ta sfera relacji jest szczególnie chroniona przed osobami obcymi. Nieliczni badani przyznali się, że w ich rodzinach dochodzi do wymuszania współżycia seksualnego. Częściej zdarzają się sytuacje, że partnerzy
w odwecie za doznane zniewagi odmawiają współżycia seksualnego. Według danych Centrum Praw Kobiet, jedna trzecia kobiet w pewnym okresie swojego życia staje się ofiarą przemocy
w rodzinie, a samo zjawisko występuje we wszystkich grupach społecznych. Sprawcami przemocy domowej, zarówno fizycznej, jak i psychicznej bywają też kobiety, ale one w 90% są ofiarami. Przemoc wobec kobiet stanowi jedną czwartą wszystkich przestępstw, zgłaszanym organom ścigania.
Media, co jakiś czas, donoszą o złym traktowaniu dzieci i ujawniają przypadki maltretowania dziecka. Socjolodzy przypuszczają, że być może częstsze słowa krytyki, pojawiające się w mediach, wpływają na to, że obecnie mniej osób przyznaje się do bicia dzieci. Do stosowania kar cielesnych przyznaje się 10% badanych osób. Najpopularniejszą karą stosowaną wobec dzieci jest zakaz oglądania telewizji, a następnie "areszt domowy".
Opis zjawiska na podstawie Diagnozy problemów uzależnień w Mrągowie.
W miesiącach maj - czerwiec 2010 r., na terenie Miasta zostały przeprowadzane anonimowe badania ankietowe i specjalistyczne wywiady, w celu opracowania Diagnozy problemów uzależnień w Mrągowie. Tego typu specjalistyczne badanie, zrealizowane przez pracownię badawczą, zostało przeprowadzone w Mrągowie po raz pierwszy.
Badaniami zostało objętych łącznie 800 uczniów: z klas VI szkół podstawowych (240 uczniów), klas II gimnazjów (150 uczniów), klas II szkół ponadgimnazjalnych (340 uczniów), 70 uczniów w Gimnazjum Nr 1 przy OSiW OHP oraz w zakresie wywiadów pogłębionych: nauczyciele i rodzice uczniów (łącznie 25 osób). Ponadto badaniami zostało objętych 300 dorosłych mieszkańców Miasta, poprzez wywiady telefoniczne. Na podstawie badań został opracowany raport, określający skalę problemów uzależnień od alkoholu i innych środków psychoaktywnych, dzieci, młodzieży i osób dorosłych.
Wyniki badań w zakresie problemów przemocy wśród osób dorosłych.
Prawie połowa badanych nie zetknęła się z przemocą po spożyciu alkoholu. Jednakże z taką sytuacją w sąsiedztwie spotkało się 28% badanych osób. 9% badanych przyznało się do agresywnego zachowania współmałżonka, w tym 5% wskutek nadużywania alkoholu. Przemocy fizycznej ze strony współmałżonka doświadczyło 3% badanych osób. Co piąty badany przyznał, że był świadkiem dewastacji mienia. Za najpoważniejsze problemy społeczności lokalnej uznano: bezrobocie - 83%, ubóstwo - 34% oraz alkoholizm - 31%.
Wyniki badań w zakresie problemów przemocy wśród dzieci i młodzieży szkolnej.
PRZEMOC
Kontakt z przemocą miało 58% uczniów szkół podstawowych, 70% gimnazjalistów oraz
54% uczniów szkół ponadgimnazjalnych. Najczęściej dzieci występują w charakterze świadka przemocy. Najliczniejszą grupę uczniów, którzy występowali w charakterze sprawcy i ofiary przemocy, stanowią uczniowie szkół podstawowych. Najczęściej występuje przemoc fizyczna
(70% - 81%). Na pytanie, w jaki sposób uczniowie reagują, gdy są świadkami przemocy, 30% odpowiedziało, że nic nie robi, gdyż nie widzi potrzeby interwencji, pozostałe 27% próbuje złagodzić konflikt. W przypadku zagrożenia 40% uczniów zwróciłoby się do nauczyciela
i wychowawcy. Zdecydowana większość uczniów deklaruje, że w ich domach nie ma przemocy.
18% uczniów wskazało jednak, że są ofiarami przemocy domowej. Miejscami, w których uczniowie spotykają się z przemocą są: dyskoteki (53%) oraz korytarze szkolne, podwórka, tereny przyszkolne.
CYBERPRZEMOC
Cyberprzemoc z wykorzystaniem telefonów komórkowych dotknęła 38% uczniów, z czego 25% uczniów było ofiarami wyzywania, straszenia i poniżania. 39% uczniów wskazało, że były wyzywane z użyciem internetu. Wyniki przeprowadzonych badań ankietowych pozwalają na sformułowanie wniosków co do środków zaradczych i konstruowanie programów przeciwdziałania uzależnieniom. Wypowiedzi uczniów wykazały również konieczność i zasadność podejmowania różnorodnych, długofalowych zadań uczących dzieci i młodzież zdrowych form spędzania wolnego czasu i zwiększających świadomość o zagrożeniach oraz rozwijanie umiejętności nie wchodzenia
w zachowania ryzykowne.
III. Skala i diagnoza zjawiska przemocy w Gminie Miasto Mrągowo oraz posiadany potencjał do realizacji Programu.
Obraz zjawiska agresji i przemocy, uzyskany dzięki badaniom ankietowym, przeprowadzonym w szkołach i w środowisku lokalnym, dopełniają dane pochodzące z instytucji i organów działających na terenie Miasta, obejmujących swoim zasięgiem działania na rzecz jego mieszkańców. Źródłami informacji o skali problemów związanych ze stosowaniem przemocy, są następujące instytucje i placówki:
1. Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej przeprowadza wywiady środowiskowe oraz udziela pomocy okresowej lub doraźnej rodzinom, zmagającym się z przemocą domową i alkoholizmem, który niejednokrotnie prowadzi do wystąpienia tego pierwszego zjawiska. Zależność tę potwierdzają dane Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, według których do przemocy w rodzinie najczęściej dochodzi pod wpływem alkoholu. Pracownicy socjalni mają szczególne uprawnienia ustawowe dotyczące interwencji i rozwiązywania spraw wynikających ze stosowania przemocy w rodzinie.
W 2014 r. MOPS objął socjalną pomocą 12 rodzin z problemami przemocy w rodzinie.
2. Zespół Interdyscyplinarny ds. przeciwdziałania przemocy w rodzinie został powołany Zarządzeniem Burmistrza Miasta Mrągowo z dnia 26.10.2010 r. na podstawie Uchwały Rady Miejskiej w Mrągowie z dnia 30.09.2010 r. Zespół ma m.in. za zadanie diagnozowanie problemu przemocy w rodzinie, podejmowanie działań w środowisku zagrożonym przemocą w celach zapobiegawczych, podejmowanie interwencji i inicjowanie działań w stosunku do osób stosujących przemoc, monitorowanie sytuacji w tych rodzinach. W skład Zespołu wchodzą przedstawiciele pomocy społecznej, policji, oświaty, komisji ds. rozwiązywania problemów alkoholowych, służby zdrowia, organizacji pozarządowej, zespołu kuratorskiego służby sądowej. Zespół Interdyscyplinarny objął w 2014 r. działaniami interwencyjnymi i pomocowymi 30 rodzin.
3. Gminna Komisja ds. Rozwiązywania Problemów Alkoholowych Miasta Mrągowo podejmuje czynności zobowiązujące poddaniu się leczeniu odwykowemu wobec osób uzależnionych od alkoholu, będących często sprawcami przemocy oraz udziela pomocy członkom ich rodzin – ofiarom przemocy. Komisja inicjuje działania związane z profilaktyką
i rozwiązywaniem problemów alkoholowych oraz przeciwdziałaniem przemocy w rodzinie,
z integracją społeczną osób uzależnionych od alkoholu; podejmuje czynności w zakresie obowiązku poddania się leczeniu odwykowemu; kieruje na badania przez biegłego psychologa
i psychiatrę w celu wydania opinii w przedmiocie uzależnienia od alkoholu i wskazania zakładu leczniczego. Komisja skierowała w 2014 r. do Sądu Rejonowego 29 wniosków o wszczęcie postępowania w sprawie obowiązkowego poddania się leczeniu odwykowemu oraz przeprowadziła rozmowy interwencyjne i motywujące z 62 osobami nadużywającymi spożywanie alkoholu.
4. W Punkcie Informacyjno-Konsultacyjnym przy ul. Królewieckiej 34, prowadzone są m.in. dyżury prawnika i zajęcia z grupą wsparcia dla ofiar przemocy. Miasto dofinansowuje leczenie odwykowe, w formie zajęć terapeuty ze sprawcami przemocy, które są osobami uzależnionymi od alkoholu. Dane o stosowanych formach udzielania pomocy za 2014 r. przedstawiają się następująco:
W zajęciach terapeutycznych dla sprawców przemocy uczestniczyły 34 osoby.
W zajęciach grupy wsparcia dla ofiar przemocy, uczestniczyło 17 kobiet.
Prawnik udzielił pomocy prawnej 52 osobom.
5. Komenda Powiatowa Policji.
Ofiary przemocy domowej mogą uzyskać pomoc u przeszkolonych pracowników Komendy Powiatowej Policji. W sprawach przemocy domowej wdrażane są procedury interwencji „Niebieska Karta”. Dane Policji dotyczące zakresu problemów społecznych, związanych ze stosowaniem przemocy:
Zakres problemów.
W 2014 r.
1. Liczba interwencji dotyczących podejrzenia
o stosowanie przemocy domowej.
38
2. Liczba podejrzanych o stosowanie przemocy domowej.
38
3. Liczba podejrzanych o stosowanie przemocy domowej pod wpływem alkoholu.
35
4. Liczba podejrzanych o stosowanie przemocy domowej zatrzymanych, zatrzymanych w areszcie.
23
5. Liczba „Niebieskich kart” przekazanych do Zespołu Interdyscyplinarnego ds. przeciwdziałania przemocy w rodzinie.
38
6. Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie.
PCPR w ramach zadań własnych powiatu, w 2014 r. zrealizował program korekcyjno- edukacyjny dla sprawców przemocy domowej oraz prowadził poradnictwo prawne i socjalne dla ofiar przemocy.
7. Świetlice Środowiskowe.
W Mrągowie funkcjonują trzy świetlice środowiskowe, które prowadzone są w ramach struktury Zespołu Szkół Nr 1, Zespołu Szkół Nr 4 i Młodzieżowego Domu Kultury. Świetlice są
w całości finansowane przez samorząd Miasta. Świetlice środowiskowe są placówkami wsparcia dziennego, zapewniającymi dzieciom pomoc w nauce, organizację czasu wolnego, rozwój zainteresowań, organizację zabaw i zajęć sportowych oraz posiłek. Świetlice obejmują opieką ok. 100 dzieci, z rodzin wymagających wsparcia.
8. Funkcjonowanie Telefonu Zaufania, na zasadzie umowy z organizacja pozarządową Stowarzyszeniem na Rzecz Pomocy Rodzinie „Synapsa”, ze środków budżetu Miasta, udzielającego porad i konsultacji, m.in. w zakresie przemocy domowej ( funkcjonuje od 1 kwietnia do końca każdego roku, pomoc doraźna Telefonu nr 89-741-2020, soboty i niedziele, godz. 17-19). Dyżurują: pedagodzy, którzy są biegłymi sądowymi z Ośrodka Diagnostyczno-Konsultacyjnego, zajmującego się sprawami rodziny. W 2014 r. udzielono 26 porad.
9. Działania opiekuńczo-wychowawcze i interwencyjne, profilaktyczne:
1) asystentów rodziny,
2) szkolnych pedagogów i psychologów,
3) pedagoga w Gimnazjum Nr 1 przy Ośrodku Szkolenia i Wychowania OHP, który prowadzi dla uczniów zajęcia socjoterapeutyczne.
10. Szkoły i placówki oświatowe realizują działania prewencyjne, dotyczące zapobiegania problemom społecznym, w oparciu o szkolne programy profilaktyki. Celami szkolnych programów profilaktyki są następujące zagadnienia:
1) eliminowanie lub redukowanie wśród uczniów zachowań ryzykownych,
2) rozwijanie postaw prozdrowotnych,
3) promowanie pozytywnych wzorów osobowościowych,
4) prowadzenie doskonalenia nauczycieli i pedagogów szkolnych.
Były prowadzone następujące działania prewencyjne, o charakterze profilaktyczno- edukacyjnym, skierowane do dzieci i młodzieży szkolnej:
- warsztaty i zajęcia warsztatowe: „Słowa, które ranią” , „Nie godzę się na przemoc”, „Cukierki”, „Bezpieczeństwo w Internecie”, „Bezpieczne życie”, „Spójrz inaczej”, „Trzymaj formę” „ Znajdź właściwe rozwiązanie”, „Jak żyć z ludźmi”, „Jak radzić sobie ze złością”, ”Jak nie stać się ofiara
w sieci”, „ Agresja - co z tego będziesz miał?”, „Tolerancja jako zasada życia”, przestrzegania programu „Bezpieczna przerwa” i regulaminów szkolnych,
- Ogólnopolski głos profilaktyki, „Dzień bezpiecznego internetu” - profilaktyczne przedstawienia teatralne w wykonaniu uczniów szkół, przedstawienie teatralne kształtujące odpowiednie postawy wobec osób niepełnosprawnych: „Czy i ty spotkałeś brzydkie kaczątko?”, przedstawienie profilaktyczne dla uczniów w wykonaniu teatru „Kurtyna” z Krakowa: „Układ zamknięty” i pokaz prezentacji multimedialnej: „Spędź bezpiecznie wakacje realnie i wirtualnie”,
- szkolne akcje „Tydzień profilaktyki”,
- konkursy wiedzy o bezpiecznych zachowaniach „Bezpieczne życie”, plastyczny „Nasz czas”,
- apele szkolne pod hasłem „ Przeciw przemocy”.
11. W 2014 r. zrealizowane m.in. następujące akcje i kampanie profilaktyczne:
1) „Zachowaj trzeźwy umysł” i „Dni Rodziny”, skierowane do całej społeczności szkolnej i ich rodziców. Podczas trwania tych kampanii rozpowszechniano zakupione materiały edukacyjne pt. „Postaw na rodzinę”. Kampanie te na stałe wpisują się w kalendarz imprez i programów, których celem jest zwiększenie świadomości roli rodziny, jej aktywności społecznej oraz rodzinnej. Celem działań kampanii Dni Rodziny była integracja środowiska lokalnego, pogłębianie więzi rodzinnych i społecznych poprzez wspólne spędzanie wolnego czasu i wspólną zabawę dzieci, ich rodziców i rodzin. Dni Rodziny podejmują problem związany min. z profilaktyką stosowania przemocy, poprzez promowanie postaw zdrowego stylu życia oraz atrakcyjnych dla dzieci
i młodzieży, prospołecznych zachowań jako alternatywy wobec patologii i stosowania przemocy.
Te kampanie informacyjno-edukacyjne objęły zasięgiem znaczną część społeczności lokalnej. Kampanie była też skierowana do rodzin wielodzietnych, z rodzin wymagających wsparcia oraz do rodzin i dzieci niepełnosprawnych.
2) Inne imprezy i kampanie profilaktyczne , "Alkohol, papierosy ? Nie mam na to czasu.", "Spotkanie ze Świętym Mikołajem", "Letnie koncerty na deptaku", „Biała Wstążka”, „Ogólnopolski Tydzień Pomocy Ofiarom Przestępstw”, zawierające treści z zakresu przeciwdziałania przemocy rówieśniczej i domowej, podczas których rozpowszechniano ulotki
i informacje o miejscach uzyskiwania pomocy osobom i rodzinom, dotkniętym przemocą.
12. Prowadzenie działań edukacyjnych służących wzmocnieniu opiekuńczych
i wychowawczych kompetencji rodziców w rodzinach zagrożonych przemocą w rodzinie.
1) Spotkania szkołach z rodzicami nt. przemocy wobec dzieci, przemocy w Internecie.
2) Zajęcia warsztatowo-wykładowe dla rodziców„O problemach wieku dorastania i roli rodziców w procesie wspierania dziecka ze szczególnym uwzględnieniem zachowań agresywnych” „Zanim będzie za późno”.
3) Spotkania psychoedukacyjne dla rodziców, m.in.: „Skuteczna komunikacja rodzica z dzieckiem, wspieranie dzieci w sytuacjach trudnych” , „Rodzino trzymaj formę – co każdy rodzic wiedzieć powinien o żywieniu i aktywności fizycznej”, „Telewizja, komputer, internet w życiu dziecka”,
„Przeciwdziałanie agresji w szkole. Bezpieczne przerwy”, „Rodzina – rola rodziny w wychowaniu dziecka”, „Czy dzisiaj potrafię korzystać z mediów? Czy media są zagrożeniem dla dzieci? Czym jest cyberprzemoc?”, „Przemoc rówieśnicza wśród dzieci – w czym się przejawia, jak jej przeciwdziałać?”, ”Negatywny wpływ gier komputerowych na wychowanie młodego pokolenia. Co mogą zrobić rodzice ?”, „Jak budować poczucie własnej wartości u dzieci?”, „ Agresja – jak jej przeciwdziałać?, „ Bezpieczeństwo w sieci – przemoc i agresja wynikająca z gier komputerowych”,
„Zachowania ryzykowne dzieci i młodzieży. Rola rodziców w kształtowaniu czynników chroniących”.
4) Przeprowadzenie zajęć w ramach „ Szkoły dla rodziców i Wychowawców” dla 10 rodziców uczniów Gimnazjum Nr 2 – „ Tylko rodzina – warsztat umiejętności wychowawczych rodzica”.
5) Warsztaty dla nauczycieli: „Procedura „Niebieska Karta”, „Lęk szkolny – przyczyny, formy pomocy, profilaktyka”, „Przeciwdziałanie zachowaniom agresywnym w szkole”, „Przemoc
w internecie”, „Bezpieczna i różnorodna szkoła”, „Mowa nienawiści”.
13. Organizacje pozarządowe ze środków budżetu Miasta realizują zadania publiczne, z zakresu profilaktyki uzależnień, rozwiązywania problemów alkoholowych i przeciwdziałania przemocy w rodzinie, polegające na organizowaniu pozalekcyjnych zajęć sportowo-profilaktycznych, skierowanych do dzieci młodzieży szkolnej.
14. Organizacja wypoczynku zimowego i letniego dzieci i młodzieży szkolnej: działań edukacyjnych z zakresu profilaktyki uzależnień i przeciwdziałania przemocy, organizacja czasu wolnego od zajęć szkolnych w okresie ferii zimowych w szkołach podstawowych oraz tzw. małych form wypoczynku w okresie wakacji.
IV. Cele Programu i główne kierunki działań.
Gminny Program Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie oraz Ochrony Ofiar Przemocy
w Rodzinie w Gminie Miasto Mrągowo ma za zadanie:
▪ efektywne przeciwdziałanie przemocy w rodzinie,
▪ zmniejszenie negatywnych skutków występowania przemocy w życiu społecznym i rodzinnym,
▪ usprawniania współdziałania służb i instytucji zajmujących się przeciwdziałaniem przemocy,
▪ podnoszenie świadomości społecznej na temat przyczyn i skutków przemocy domowej.
Program opierać się będzie w głównej mierze na profilaktycznym przeciwdziałaniu, poprzez monitorowanie środowisk w bieżącej pracy socjalnej, wczesnym rozpoznaniu zagrożeń, zdiagnozowaniu przyczyn i ustaleniu planu zaradczego. Istotną rolą podejmowanych w Programie działań, będą szeroko prowadzone kampanie informacyjne, programy edukacyjne, poradnictwo
i doradztwo. Program zakłada także doskonalenie, poprzez szkolenia, kadr, przygotowanych do skutecznego zapobiegania i interwencji w razie kryzysu.
Program łączy zasoby kadrowe, rzeczowe, wiedzę, kompetencje, umiejętności oraz doświadczenia instytucji i podmiotów, takich jak: Urząd Miejski, Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej, Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie, Policja, Sąd i Prokuratura, kuratorzy sądowi, Kościół, placówki oświatowe, Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna, Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, Ruch AA oraz instytucje podstawowej i specjalistycznej opieki medycznej.
W sytuacjach wymagających interwencji kryzysowej koordynacją działań zajmować się będzie Zespół Interdyscyplinarny ds. przeciwdziałania przemocy w rodzinie, w którym przedstawiciele podmiotów realizujących Program, zdiagnozują sytuację rodziny wymagającej pomocy, ustalą plan działań i wyznaczą jego wykonawców.
Cel główny:
Tworzenie warunków zapewniających rodzinie i jej członkom bezpieczeństwo , prawo do
zachowania i poszanowania godności i dóbr osobistych oraz rozwój i funkcjonowanie
w rodzinie wolnej od przemocy i agresji domowej.
Cele szczegółowe;
1. Zapobieganie zjawiskom przemocy poprzez działania monitorujące, diagnozujące
oraz uprzedzające występowanie istotnych problemów zagrażających bezpieczeństwu rodziny
i jej członków.
ZADANIA
PARTNERZY
1. Zbieranie i analizowanie danych nt. zjawisk
sprzyjających występowaniu przemocy w środowiskach, rejestracja faktów przemocy.
Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej, Komenda Powiatowa Policji, kuratorzy sądowi, pedagodzy szkolni
2. Realizacja systemu „Niebieskiej karty”.
MOPS, Policja, Komisja ds. Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, placówki oświaty, placówki ochrony zdrowia
3. Diagnoza zjawisk i przyczyn występowania przemocy domowej, wytyczenie planu działań zaradczych dla środowisk zagrożonych aktami przemocy.
MOPS, Zespół Interdyscyplinarny
ds. przeciwdziałania przemocy
w rodzinie
4.Udzielanie pomocy rzeczowej i organizacyjnej niezamożnym i niezaradnym życiowo rodzinom, pomoc w likwidacji potencjalnych przyczyn występowania przemocy – aktywizacja na rynku pracy, poradnictwo
i doradztwo prawne, psychologiczne, prowadzenie grupy dla ofiar przemocy, terapia rodzinna-nabywanie umiejętności rozładowywania stresu, mediacji
i komunikacji, budowania dobrych relacji.
MOPS, Punkt Informacyjno -Konsultacyjny
5. Tworzenie urozmaiconej oferty zajęć pozalekcyjnych, zajęć wyrównawczych dla mniej zdolnych uczniów, uczenie umiejętności radzenia sobie ze stresem, łagodzenia konfliktów, komunikacji, mediacji
i budowania dobrych relacji rówieśniczych.
Urząd Miejski, szkoły i placówki oświatowe, Komisja ds. Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, organizacje pozarządowe, instytucje kultury i inne podmioty, zajmujące się statutowo organizacją czasu wolnego od zajęć szkolnych dla dzieci i młodzieży
2. Zapewnienie ofiarom przemocy bezpieczeństwa i ochrony izolującej od sprawców, pomocy socjalnej i terapeutycznej oraz wdrożenie programów korekcyjno – edukacyjnych dla sprawców przemocy.
ZADANIA
PARTNERZY
Wdrożenie planu szybkiej interwencji kryzysowej
w sytuacjach zaistnienia aktów przemocy w rodzinie, opracowanie planu działań, wdrożenie procedur.
Zespół Interdyscyplinarny, MOPS, Policja,
Sąd, Kuratorzy, placówki służby zdrowia
Udzielanie pomocy finansowej i rzeczowej oraz wsparcia osobom dotkniętym przemocą:
– poradnictwo psychologiczne, prawne, socjalne, rodzinne, aktywizacja zawodowa wspomagająca finansowe usamodzielnienie się.
MOPS, Punkt Informacyjno-Konsultacyjny, Ruch członków Anonimowych Alkoholików
Umieszczanie osób i rodzin dotkniętych przemocą
w bezpiecznym schronieniu dającym poczucie izolacji przed agresywnością sprawcy, pomoc prawna w działaniach separujących ofiary od sprawców przemocy.
MOPS, Policja, Sąd, kuratorzy sądowi
Wdrożenie terapeutycznych programów korekcyjno - edukacyjnych dla sprawców przemocy.
MOPS, Sąd, specjalistyczne placówki służby zdrowia, Urząd Miejski
3. Wzmocnienie otoczenia edukacyjno - informacyjnego propagującego w społeczności lokalnej świadome postawy, negujące i przeciwstawiające się zjawiskom przemocy w rodzinie.
ZADANIA
PARNERZY
Prowadzenie profesjonalnych szkoleń o skutecznych metodach zapobiegania i powstrzymywania przemocy domowej dla kadry placówek działających w otoczeniu zagrożonych środowisk.
MOPS, placówki oświatowe, Policja, kuratorzy sądowi
Realizacja projektów edukacyjno–informacyjnych dla dorosłych i dzieci w zakresie występowania, zapobiegania i ochrony przed zjawiskiem przemocy
domowej.
MOPS, Punkt Konsultacyjny, placówki oświatowe, organizacje pozarządowe
Organizowanie kampanii informacyjnych, uwrażliwianie społeczności lokalnej na problem przemocy, zwiększanie dla dorosłych dostępności do poradnictwa, wiedzy
i informacji nt nieagresywnych sposobów rozwiązywania konfliktów, realizowanie programów edukacyjnych nt. prawidłowych reakcji wobec zjawiska przemocy rówieśniczej.
Urząd Miejski, MOPS, placówki oświatowe, placówki kultury, organizacje pozarządowe, Kościoły, lokalne media
V. Zasady finansowania Programu.
Zadania Gminnego Programu Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie oraz Ochrony Ofiar Przemocy w Rodzinie są i będą finansowane corocznie z budżetów jednostek realizujących Program, zgodnie z ustalonymi harmonogramami działań. Zadania ujęte w Systemie mogą być finansowane z funduszy strukturalnych i programów wspólnotowych Unii Europejskiej. Organizacje pozarządowe środki finansowe na realizację przyjętych przez siebie zadań, czerpać będą m.in. przystępując do konkursów, ogłaszanych przez jednostki samorządowe każdego szczebla w oparciu o ustawę o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.
VI. Monitoring Programu.
Bieżącą oceną Programu i jego procedur zajmuje się Zespół Interdyscyplinarny. Poszczególne działania i procedury podlegać będą monitoringowi, mającemu na celu stałą, poprawę efektywności i szybkości reakcji na zaistniałe przypadki przemocy. W ewaluacji poddane ocenie zostaną rezultaty uzyskane w wyniku porównania z następującymi wskaźnikami:
- liczba rodzin zarejestrowanych i zdiagnozowanych, jako środowiska zagrożone występowaniem
zjawisk przemocy, w stosunku do ubiegłego roku,
- liczba wdrożeń „Niebieskiej Karty”,
- liczba rodzin, którym udzielono pomocy,
- główne przyczyny występowania przemocy,
- liczba rodzin i osób objętych terapią,
- liczba zarejestrowanych zjawisk przemocy,
- liczba interwencji kryzysowych, w tym liczba osób, którym udzielono zastępczego schronienia
i innych form pomocy,
- liczba sprawców objętych programami korekcyjnymi,
- liczba szkoleń dla kadry służb pomocy społecznej i innych podmiotów- realizatorów Programu,
- liczba wdrożonych programów edukacyjnych,
- liczba kampanii informacyjnych w środowisku lokalnym.
w Rodzinie oraz Ochrony Ofiar Przemocy w Rodzinie w Gminie Miasto Mrągowo na lata 2016-2018.
I. Wstęp.
Przemoc w rodzinie to jednorazowe albo powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie naruszające prawa lub dobra osobiste członków rodziny. Działanie to naraża osoby dotknięte przemocą na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia, naruszające ich godność, nietykalność cielesną, wolność, w tym seksualną, powodujące szkody na ich zdrowiu fizycznym lub psychicznym, a także wywołujące cierpienia i krzywdy moralne. Podstawowym aktem prawnym odnoszącym się do przeciwdziałania przemocy w rodzinie w Polsce jest ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie. Ustawa określa, że: osobie dotkniętej przemocą
w rodzinie udziela się pomocy, w szczególności w formie:
1) bezpłatnego poradnictwa medycznego, psychologicznego, prawnego, socjalnego, zawodowego
i rodzinnego,
2) interwencji kryzysowej i wsparcia,
3) ochrony przed dalszym krzywdzeniem, przez uniemożliwienie osobom stosującym przemoc korzystania ze wspólnie zajmowanego z innymi członkami rodziny mieszkania oraz zakazanie kontaktowania się z osobą pokrzywdzoną,
4) zapewnienia osobie dotkniętej przemocą w rodzinie bezpiecznego schronienia
w specjalistycznym ośrodku wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie,
5) badania lekarskiego w celu ustalenia przyczyn i rodzaju uszkodzeń ciała związanych z użyciem przemocy w rodzinie oraz wydania zaświadczenia lekarskiego w tym przedmiocie,
6) zapewnienia osobie dotkniętej przemocą w rodzinie, która nie ma tytułu prawnego do zajmowanego wspólnie ze sprawcą przemocy lokalu, pomocy w uzyskaniu mieszkania. Ustawodawca obowiązek ochrony rodziny przed przemocą nakłada m.in. na samorząd gminny, kładąc szczególny nacisk na:
- tworzenie i realizację gminnego programu przeciwdziałania przemocy w rodzinie,
- prowadzenie poradnictwa i interwencji w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie, m.in.
poprzez działania edukacyjne służące wzmocnieniu opiekuńczych i wychowawczych kompetencji rodziców w rodzinach zagrożonych przemocą w rodzinie,
- opracowywanie i realizację programów ochrony ofiar przemocy w rodzinie,
- zapewnienie osobom dotkniętym przemocą w rodzinie miejsc w ośrodkach wsparcia,
- tworzenie zespołów interdyscyplinarnych.
Zasady udzielania pomocy.
Osobie pokrzywdzonej najpierw trzeba pomóc bronić się, wycofywać albo bezpośrednio zatrzymać przemoc i dopiero wtedy gdy ona ustanie można zająć się śladami krzywd z przeszłości. Najważniejsze zasady, którymi powinnyśmy kierować się w procesie pomagania, pamiętając, że nie ma żadnego usprawiedliwienia dla stosowania przemocy to:
▪ bezpieczeństwo osoby doznającej przemocy,
▪ autonomia osoby doznającej przemocy,
▪ odpowiedzialność osoby stosującej przemoc.
Najczęściej podejmowane oddziaływania zewnętrzne pomocy ofiarom to:
▪ interwencja, schronienie, izolacja sprawców przemocy od ofiar,
▪ informacja,
▪ edukacja, specjalistyczne poradnictwo,
▪ wsparcie emocjonalne,
▪ psychoterapia, pomoc socjalna dająca sytuacyjne oparcie dla dalszych działań.
Procedura „Niebieskiej Karty” jako przykład łączenia kompetencji różnych służb.
„Niebieska Karta” to procedura interwencji wobec przemocy w rodzinie, która składa się
z odpowiedniej dokumentacji i sposobu postępowania w przypadku stwierdzenia bądź podejrzenia występowania przemocy. Obowiązuje ona w policji od 1998 roku, w pomocy społecznej od
2004 roku, w oświacie i ochronie zdrowia od 2011 r. Jest zalecana także do stosowania przez gminne komisje rozwiązywania problemów alkoholowych, w przypadku, gdy w rodzinie występuje również problem alkoholowy. Głównym celem „Niebieskich Kart” jest rozpoznawanie przemocy
i usprawnienie pomocy oferowanej przez przedstawicieli różnych służb w środowisku lokalnym, ale też tworzenie warunków do systemowego, interdyscyplinarnego modelu pracy z rodziną. Podstawą skuteczności procedury i oferowanej pomocy jest współpraca przedstawicieli różnych służb na rzecz osób doznających i stosujących przemoc w rodzinie. Rozpoznanie przemocy i wypełnienie „Niebieskiej Karty” przez policjanta czy pracownika socjalnego to początek procesu pomagania. Każda z tych służb ma w swoich ustawowych zapisach możliwość i obowiązek korzystania
z pomocy innych osób, instytucji i organizacji, a także podejmowania współpracy, gdy zostanie o to poproszona. Przemoc domowa rodzi konsekwencje niezmiernie głębokie i szkodliwe, może być skutkiem, jak i przyczyną dysfunkcji w rodzinie. Obecnie można zaobserwować narastające rozszerzenie się zakresu pojęcia przemocy. Przemoc jest zjawiskiem, które występuje powszechnie w społeczeństwie, jest ona obecna w codziennym życiu. Wyróżniamy kilka rodzajów przemocy: fizyczna, psychiczna, seksualna, ekonomiczna, zaniedbanie. Ofiarami przemocy są na ogół kobiety i dzieci, rzadko mężczyźni. Ofiara jest zazwyczaj słabsza, a sprawca silniejszy. Zgodnie z art. 207,
§ 1 Kodeksu Karnego, przemoc w rodzinie jest przestępstwem.
Gminny Program Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie oraz Ochrony Ofiar Przemocy
w Rodzinie to dokument, którego zadaniem jest wprowadzenie w życie działań, mających na celu udzielanie pomocy ofiarom przemocy rodzinnej, a także podejmowanie odpowiednich działań wobec sprawców przemocy oraz zwrócenie uwagi społeczności lokalnej na zjawisko przemocy
w rodzinie. Program wyznacza również główne kierunki działania Zespołu Interdyscyplinarnego ds. Przeciwdziałania przemocy w rodzinie oraz ochrony ofiar przemocy w rodzinie, w celu skutecznego reagowania na to zjawisko. Program jest zgodny ze Strategią Rozwiązywania Problemów Społecznych Gminy Miasto Mrągowo na lata 2014-2020. Potrzeba opracowania takiego dokumentu wynika nie tylko z przesłanek formalnych (ustawa o pomocy społecznej oraz ustawa o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, które nakładają na Gminę obowiązek opracowania i realizowania Programu), ale również z odczuwalnych, negatywnych zjawisk społecznych na terenie Miasta. Gminny Program skierowany jest do:
1) ofiar przemocy w rodzinie w tym dzieci, współmałżonków lub partnerów, osób starszych, niepełnosprawnych,
2) sprawców przemocy w rodzinie,
3) świadków przemocy w rodzinie.
Program będzie realizowany w oparciu o następujące akty prawne:
▪ Ustawa z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie,
▪ Ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej,
▪ Ustawa z dnia 26.10.1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.
Program jest skorelowany z następującymi Programami:
▪ z Krajowym Programem Przeciwdziałania Przemocy,
▪ ze Strategią Rozwiązywania Problemów Społecznych Gminy Miasto Mrągowo,
▪ z Gminnym Programem Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Gminie
Miasto Mrągowo.
Program zakłada kompleksową pomoc, zarówno dla ofiar jak i sprawców przemocy, przy udziale służb i instytucji oraz społeczności lokalnej. Wymaga podejmowania równoczesnych działań o charakterze interwencyjnym, profilaktycznym i terapeutycznym.
II. Diagnoza problemów problemów związanych
ze stosowaniem przemocy.
Dane ogólnopolskie.
Prawdziwego rozmiaru przemocy w rodzinie nie sposób zbadać za pomocą badań sondażowych. Z badań CBOS dotyczących rodziny, a także z obserwacji życia codziennego wiadomo, że ludzie niechętnie mówią o występujących w niej negatywnych zjawiskach. Świadomość występowania takiej postawy wobec rodzinnych dramatów skłania do przypuszczeń, że prawdziwy zasięg różnego rodzaju konfliktów rodzinnych może być większy, niż deklarują badane osoby. Z analizy ogólnopolskiej diagnozy, przeprowadzonej w 2007 r. na potrzeby nowelizacji ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, wynika, że 64 % Polaków zna
w swoim otoczeniu rodziny, o których słyszeli lub wiedzą , że dochodzi w nich do różnych form przemocy. Przemoc w rodzinie w większości wypadków ma charakter sporadyczny, natomiast 11% osób jest wielokrotnie krzywdzonych przez członków rodziny. Akcje informacyjne i edukacyjne (m.in. telefony zaufania, bezpłatne poradnictwo) podejmowane przez różne organizacje
i stowarzyszenia sprawiają, że patologia życia rodzinnego przestaje być tematem tabu a ofiary przemocy zaczynają mówić o własnym dramacie i szukać pomocy. Pytania o przemoc fizyczną
w małżeństwie należy do najtrudniejszych problemów badawczych. Ofiary przemocy nie chcą przyznać się do tego, że są bite, a sprawcy - że dopuszczają się takich czynów. W ocenie rozmiaru zjawiska, pomocne są pytania formułowane nie wprost. Pytania dotyczą przypadków zaobserwowanych w najbliższym otoczeniu. Zjawisko przemocy w małżeństwie trudno uznać za społecznie marginalne. Ponad dwie piąte kobiet (43%) i niemal co trzeci mężczyzna (31%) zna przynajmniej jedną kobietę bitą przez męża, a 17% ogółu badanych stwierdza, że zna co najmniej kilka takich kobiet.
Jednak fizyczna brutalność nie jest jedynym problemem rodzin, w których dochodzi do nieporozumień, a cierpienia zadawane w inny sposób mogą być nie mniej bolesne lub upokarzające. Najpopularniejszym przejawem niezadowolenia jest nie rozmawianie ze sobą - tak deklaruje połowa ogółu badanych osób. Niemal w co piątej rodzinie (18%) dochodzi do stosowania wyzwisk, znieważania słowem, obelżywych epitetów - najczęściej w rodzinach z wykształceniem podstawowym i żyjących w złych warunkach materialnych. Z wyników badań trudno jest ustalić, czy różne postaci przemocy seksualnej należą do zjawisk marginalnych. Ta sfera relacji jest szczególnie chroniona przed osobami obcymi. Nieliczni badani przyznali się, że w ich rodzinach dochodzi do wymuszania współżycia seksualnego. Częściej zdarzają się sytuacje, że partnerzy
w odwecie za doznane zniewagi odmawiają współżycia seksualnego. Według danych Centrum Praw Kobiet, jedna trzecia kobiet w pewnym okresie swojego życia staje się ofiarą przemocy
w rodzinie, a samo zjawisko występuje we wszystkich grupach społecznych. Sprawcami przemocy domowej, zarówno fizycznej, jak i psychicznej bywają też kobiety, ale one w 90% są ofiarami. Przemoc wobec kobiet stanowi jedną czwartą wszystkich przestępstw, zgłaszanym organom ścigania.
Media, co jakiś czas, donoszą o złym traktowaniu dzieci i ujawniają przypadki maltretowania dziecka. Socjolodzy przypuszczają, że być może częstsze słowa krytyki, pojawiające się w mediach, wpływają na to, że obecnie mniej osób przyznaje się do bicia dzieci. Do stosowania kar cielesnych przyznaje się 10% badanych osób. Najpopularniejszą karą stosowaną wobec dzieci jest zakaz oglądania telewizji, a następnie "areszt domowy".
Opis zjawiska na podstawie Diagnozy problemów uzależnień w Mrągowie.
W miesiącach maj - czerwiec 2010 r., na terenie Miasta zostały przeprowadzane anonimowe badania ankietowe i specjalistyczne wywiady, w celu opracowania Diagnozy problemów uzależnień w Mrągowie. Tego typu specjalistyczne badanie, zrealizowane przez pracownię badawczą, zostało przeprowadzone w Mrągowie po raz pierwszy.
Badaniami zostało objętych łącznie 800 uczniów: z klas VI szkół podstawowych (240 uczniów), klas II gimnazjów (150 uczniów), klas II szkół ponadgimnazjalnych (340 uczniów), 70 uczniów w Gimnazjum Nr 1 przy OSiW OHP oraz w zakresie wywiadów pogłębionych: nauczyciele i rodzice uczniów (łącznie 25 osób). Ponadto badaniami zostało objętych 300 dorosłych mieszkańców Miasta, poprzez wywiady telefoniczne. Na podstawie badań został opracowany raport, określający skalę problemów uzależnień od alkoholu i innych środków psychoaktywnych, dzieci, młodzieży i osób dorosłych.
Wyniki badań w zakresie problemów przemocy wśród osób dorosłych.
Prawie połowa badanych nie zetknęła się z przemocą po spożyciu alkoholu. Jednakże z taką sytuacją w sąsiedztwie spotkało się 28% badanych osób. 9% badanych przyznało się do agresywnego zachowania współmałżonka, w tym 5% wskutek nadużywania alkoholu. Przemocy fizycznej ze strony współmałżonka doświadczyło 3% badanych osób. Co piąty badany przyznał, że był świadkiem dewastacji mienia. Za najpoważniejsze problemy społeczności lokalnej uznano: bezrobocie - 83%, ubóstwo - 34% oraz alkoholizm - 31%.
Wyniki badań w zakresie problemów przemocy wśród dzieci i młodzieży szkolnej.
PRZEMOC
Kontakt z przemocą miało 58% uczniów szkół podstawowych, 70% gimnazjalistów oraz
54% uczniów szkół ponadgimnazjalnych. Najczęściej dzieci występują w charakterze świadka przemocy. Najliczniejszą grupę uczniów, którzy występowali w charakterze sprawcy i ofiary przemocy, stanowią uczniowie szkół podstawowych. Najczęściej występuje przemoc fizyczna
(70% - 81%). Na pytanie, w jaki sposób uczniowie reagują, gdy są świadkami przemocy, 30% odpowiedziało, że nic nie robi, gdyż nie widzi potrzeby interwencji, pozostałe 27% próbuje złagodzić konflikt. W przypadku zagrożenia 40% uczniów zwróciłoby się do nauczyciela
i wychowawcy. Zdecydowana większość uczniów deklaruje, że w ich domach nie ma przemocy.
18% uczniów wskazało jednak, że są ofiarami przemocy domowej. Miejscami, w których uczniowie spotykają się z przemocą są: dyskoteki (53%) oraz korytarze szkolne, podwórka, tereny przyszkolne.
CYBERPRZEMOC
Cyberprzemoc z wykorzystaniem telefonów komórkowych dotknęła 38% uczniów, z czego 25% uczniów było ofiarami wyzywania, straszenia i poniżania. 39% uczniów wskazało, że były wyzywane z użyciem internetu. Wyniki przeprowadzonych badań ankietowych pozwalają na sformułowanie wniosków co do środków zaradczych i konstruowanie programów przeciwdziałania uzależnieniom. Wypowiedzi uczniów wykazały również konieczność i zasadność podejmowania różnorodnych, długofalowych zadań uczących dzieci i młodzież zdrowych form spędzania wolnego czasu i zwiększających świadomość o zagrożeniach oraz rozwijanie umiejętności nie wchodzenia
w zachowania ryzykowne.
III. Skala i diagnoza zjawiska przemocy w Gminie Miasto Mrągowo oraz posiadany potencjał do realizacji Programu.
Obraz zjawiska agresji i przemocy, uzyskany dzięki badaniom ankietowym, przeprowadzonym w szkołach i w środowisku lokalnym, dopełniają dane pochodzące z instytucji i organów działających na terenie Miasta, obejmujących swoim zasięgiem działania na rzecz jego mieszkańców. Źródłami informacji o skali problemów związanych ze stosowaniem przemocy, są następujące instytucje i placówki:
1. Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej przeprowadza wywiady środowiskowe oraz udziela pomocy okresowej lub doraźnej rodzinom, zmagającym się z przemocą domową i alkoholizmem, który niejednokrotnie prowadzi do wystąpienia tego pierwszego zjawiska. Zależność tę potwierdzają dane Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, według których do przemocy w rodzinie najczęściej dochodzi pod wpływem alkoholu. Pracownicy socjalni mają szczególne uprawnienia ustawowe dotyczące interwencji i rozwiązywania spraw wynikających ze stosowania przemocy w rodzinie.
W 2014 r. MOPS objął socjalną pomocą 12 rodzin z problemami przemocy w rodzinie.
2. Zespół Interdyscyplinarny ds. przeciwdziałania przemocy w rodzinie został powołany Zarządzeniem Burmistrza Miasta Mrągowo z dnia 26.10.2010 r. na podstawie Uchwały Rady Miejskiej w Mrągowie z dnia 30.09.2010 r. Zespół ma m.in. za zadanie diagnozowanie problemu przemocy w rodzinie, podejmowanie działań w środowisku zagrożonym przemocą w celach zapobiegawczych, podejmowanie interwencji i inicjowanie działań w stosunku do osób stosujących przemoc, monitorowanie sytuacji w tych rodzinach. W skład Zespołu wchodzą przedstawiciele pomocy społecznej, policji, oświaty, komisji ds. rozwiązywania problemów alkoholowych, służby zdrowia, organizacji pozarządowej, zespołu kuratorskiego służby sądowej. Zespół Interdyscyplinarny objął w 2014 r. działaniami interwencyjnymi i pomocowymi 30 rodzin.
3. Gminna Komisja ds. Rozwiązywania Problemów Alkoholowych Miasta Mrągowo podejmuje czynności zobowiązujące poddaniu się leczeniu odwykowemu wobec osób uzależnionych od alkoholu, będących często sprawcami przemocy oraz udziela pomocy członkom ich rodzin – ofiarom przemocy. Komisja inicjuje działania związane z profilaktyką
i rozwiązywaniem problemów alkoholowych oraz przeciwdziałaniem przemocy w rodzinie,
z integracją społeczną osób uzależnionych od alkoholu; podejmuje czynności w zakresie obowiązku poddania się leczeniu odwykowemu; kieruje na badania przez biegłego psychologa
i psychiatrę w celu wydania opinii w przedmiocie uzależnienia od alkoholu i wskazania zakładu leczniczego. Komisja skierowała w 2014 r. do Sądu Rejonowego 29 wniosków o wszczęcie postępowania w sprawie obowiązkowego poddania się leczeniu odwykowemu oraz przeprowadziła rozmowy interwencyjne i motywujące z 62 osobami nadużywającymi spożywanie alkoholu.
4. W Punkcie Informacyjno-Konsultacyjnym przy ul. Królewieckiej 34, prowadzone są m.in. dyżury prawnika i zajęcia z grupą wsparcia dla ofiar przemocy. Miasto dofinansowuje leczenie odwykowe, w formie zajęć terapeuty ze sprawcami przemocy, które są osobami uzależnionymi od alkoholu. Dane o stosowanych formach udzielania pomocy za 2014 r. przedstawiają się następująco:
W zajęciach terapeutycznych dla sprawców przemocy uczestniczyły 34 osoby.
W zajęciach grupy wsparcia dla ofiar przemocy, uczestniczyło 17 kobiet.
Prawnik udzielił pomocy prawnej 52 osobom.
5. Komenda Powiatowa Policji.
Ofiary przemocy domowej mogą uzyskać pomoc u przeszkolonych pracowników Komendy Powiatowej Policji. W sprawach przemocy domowej wdrażane są procedury interwencji „Niebieska Karta”. Dane Policji dotyczące zakresu problemów społecznych, związanych ze stosowaniem przemocy:
Zakres problemów.
W 2014 r.
1. Liczba interwencji dotyczących podejrzenia
o stosowanie przemocy domowej.
38
2. Liczba podejrzanych o stosowanie przemocy domowej.
38
3. Liczba podejrzanych o stosowanie przemocy domowej pod wpływem alkoholu.
35
4. Liczba podejrzanych o stosowanie przemocy domowej zatrzymanych, zatrzymanych w areszcie.
23
5. Liczba „Niebieskich kart” przekazanych do Zespołu Interdyscyplinarnego ds. przeciwdziałania przemocy w rodzinie.
38
6. Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie.
PCPR w ramach zadań własnych powiatu, w 2014 r. zrealizował program korekcyjno- edukacyjny dla sprawców przemocy domowej oraz prowadził poradnictwo prawne i socjalne dla ofiar przemocy.
7. Świetlice Środowiskowe.
W Mrągowie funkcjonują trzy świetlice środowiskowe, które prowadzone są w ramach struktury Zespołu Szkół Nr 1, Zespołu Szkół Nr 4 i Młodzieżowego Domu Kultury. Świetlice są
w całości finansowane przez samorząd Miasta. Świetlice środowiskowe są placówkami wsparcia dziennego, zapewniającymi dzieciom pomoc w nauce, organizację czasu wolnego, rozwój zainteresowań, organizację zabaw i zajęć sportowych oraz posiłek. Świetlice obejmują opieką ok. 100 dzieci, z rodzin wymagających wsparcia.
8. Funkcjonowanie Telefonu Zaufania, na zasadzie umowy z organizacja pozarządową Stowarzyszeniem na Rzecz Pomocy Rodzinie „Synapsa”, ze środków budżetu Miasta, udzielającego porad i konsultacji, m.in. w zakresie przemocy domowej ( funkcjonuje od 1 kwietnia do końca każdego roku, pomoc doraźna Telefonu nr 89-741-2020, soboty i niedziele, godz. 17-19). Dyżurują: pedagodzy, którzy są biegłymi sądowymi z Ośrodka Diagnostyczno-Konsultacyjnego, zajmującego się sprawami rodziny. W 2014 r. udzielono 26 porad.
9. Działania opiekuńczo-wychowawcze i interwencyjne, profilaktyczne:
1) asystentów rodziny,
2) szkolnych pedagogów i psychologów,
3) pedagoga w Gimnazjum Nr 1 przy Ośrodku Szkolenia i Wychowania OHP, który prowadzi dla uczniów zajęcia socjoterapeutyczne.
10. Szkoły i placówki oświatowe realizują działania prewencyjne, dotyczące zapobiegania problemom społecznym, w oparciu o szkolne programy profilaktyki. Celami szkolnych programów profilaktyki są następujące zagadnienia:
1) eliminowanie lub redukowanie wśród uczniów zachowań ryzykownych,
2) rozwijanie postaw prozdrowotnych,
3) promowanie pozytywnych wzorów osobowościowych,
4) prowadzenie doskonalenia nauczycieli i pedagogów szkolnych.
Były prowadzone następujące działania prewencyjne, o charakterze profilaktyczno- edukacyjnym, skierowane do dzieci i młodzieży szkolnej:
- warsztaty i zajęcia warsztatowe: „Słowa, które ranią” , „Nie godzę się na przemoc”, „Cukierki”, „Bezpieczeństwo w Internecie”, „Bezpieczne życie”, „Spójrz inaczej”, „Trzymaj formę” „ Znajdź właściwe rozwiązanie”, „Jak żyć z ludźmi”, „Jak radzić sobie ze złością”, ”Jak nie stać się ofiara
w sieci”, „ Agresja - co z tego będziesz miał?”, „Tolerancja jako zasada życia”, przestrzegania programu „Bezpieczna przerwa” i regulaminów szkolnych,
- Ogólnopolski głos profilaktyki, „Dzień bezpiecznego internetu” - profilaktyczne przedstawienia teatralne w wykonaniu uczniów szkół, przedstawienie teatralne kształtujące odpowiednie postawy wobec osób niepełnosprawnych: „Czy i ty spotkałeś brzydkie kaczątko?”, przedstawienie profilaktyczne dla uczniów w wykonaniu teatru „Kurtyna” z Krakowa: „Układ zamknięty” i pokaz prezentacji multimedialnej: „Spędź bezpiecznie wakacje realnie i wirtualnie”,
- szkolne akcje „Tydzień profilaktyki”,
- konkursy wiedzy o bezpiecznych zachowaniach „Bezpieczne życie”, plastyczny „Nasz czas”,
- apele szkolne pod hasłem „ Przeciw przemocy”.
11. W 2014 r. zrealizowane m.in. następujące akcje i kampanie profilaktyczne:
1) „Zachowaj trzeźwy umysł” i „Dni Rodziny”, skierowane do całej społeczności szkolnej i ich rodziców. Podczas trwania tych kampanii rozpowszechniano zakupione materiały edukacyjne pt. „Postaw na rodzinę”. Kampanie te na stałe wpisują się w kalendarz imprez i programów, których celem jest zwiększenie świadomości roli rodziny, jej aktywności społecznej oraz rodzinnej. Celem działań kampanii Dni Rodziny była integracja środowiska lokalnego, pogłębianie więzi rodzinnych i społecznych poprzez wspólne spędzanie wolnego czasu i wspólną zabawę dzieci, ich rodziców i rodzin. Dni Rodziny podejmują problem związany min. z profilaktyką stosowania przemocy, poprzez promowanie postaw zdrowego stylu życia oraz atrakcyjnych dla dzieci
i młodzieży, prospołecznych zachowań jako alternatywy wobec patologii i stosowania przemocy.
Te kampanie informacyjno-edukacyjne objęły zasięgiem znaczną część społeczności lokalnej. Kampanie była też skierowana do rodzin wielodzietnych, z rodzin wymagających wsparcia oraz do rodzin i dzieci niepełnosprawnych.
2) Inne imprezy i kampanie profilaktyczne , "Alkohol, papierosy ? Nie mam na to czasu.", "Spotkanie ze Świętym Mikołajem", "Letnie koncerty na deptaku", „Biała Wstążka”, „Ogólnopolski Tydzień Pomocy Ofiarom Przestępstw”, zawierające treści z zakresu przeciwdziałania przemocy rówieśniczej i domowej, podczas których rozpowszechniano ulotki
i informacje o miejscach uzyskiwania pomocy osobom i rodzinom, dotkniętym przemocą.
12. Prowadzenie działań edukacyjnych służących wzmocnieniu opiekuńczych
i wychowawczych kompetencji rodziców w rodzinach zagrożonych przemocą w rodzinie.
1) Spotkania szkołach z rodzicami nt. przemocy wobec dzieci, przemocy w Internecie.
2) Zajęcia warsztatowo-wykładowe dla rodziców„O problemach wieku dorastania i roli rodziców w procesie wspierania dziecka ze szczególnym uwzględnieniem zachowań agresywnych” „Zanim będzie za późno”.
3) Spotkania psychoedukacyjne dla rodziców, m.in.: „Skuteczna komunikacja rodzica z dzieckiem, wspieranie dzieci w sytuacjach trudnych” , „Rodzino trzymaj formę – co każdy rodzic wiedzieć powinien o żywieniu i aktywności fizycznej”, „Telewizja, komputer, internet w życiu dziecka”,
„Przeciwdziałanie agresji w szkole. Bezpieczne przerwy”, „Rodzina – rola rodziny w wychowaniu dziecka”, „Czy dzisiaj potrafię korzystać z mediów? Czy media są zagrożeniem dla dzieci? Czym jest cyberprzemoc?”, „Przemoc rówieśnicza wśród dzieci – w czym się przejawia, jak jej przeciwdziałać?”, ”Negatywny wpływ gier komputerowych na wychowanie młodego pokolenia. Co mogą zrobić rodzice ?”, „Jak budować poczucie własnej wartości u dzieci?”, „ Agresja – jak jej przeciwdziałać?, „ Bezpieczeństwo w sieci – przemoc i agresja wynikająca z gier komputerowych”,
„Zachowania ryzykowne dzieci i młodzieży. Rola rodziców w kształtowaniu czynników chroniących”.
4) Przeprowadzenie zajęć w ramach „ Szkoły dla rodziców i Wychowawców” dla 10 rodziców uczniów Gimnazjum Nr 2 – „ Tylko rodzina – warsztat umiejętności wychowawczych rodzica”.
5) Warsztaty dla nauczycieli: „Procedura „Niebieska Karta”, „Lęk szkolny – przyczyny, formy pomocy, profilaktyka”, „Przeciwdziałanie zachowaniom agresywnym w szkole”, „Przemoc
w internecie”, „Bezpieczna i różnorodna szkoła”, „Mowa nienawiści”.
13. Organizacje pozarządowe ze środków budżetu Miasta realizują zadania publiczne, z zakresu profilaktyki uzależnień, rozwiązywania problemów alkoholowych i przeciwdziałania przemocy w rodzinie, polegające na organizowaniu pozalekcyjnych zajęć sportowo-profilaktycznych, skierowanych do dzieci młodzieży szkolnej.
14. Organizacja wypoczynku zimowego i letniego dzieci i młodzieży szkolnej: działań edukacyjnych z zakresu profilaktyki uzależnień i przeciwdziałania przemocy, organizacja czasu wolnego od zajęć szkolnych w okresie ferii zimowych w szkołach podstawowych oraz tzw. małych form wypoczynku w okresie wakacji.
IV. Cele Programu i główne kierunki działań.
Gminny Program Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie oraz Ochrony Ofiar Przemocy
w Rodzinie w Gminie Miasto Mrągowo ma za zadanie:
▪ efektywne przeciwdziałanie przemocy w rodzinie,
▪ zmniejszenie negatywnych skutków występowania przemocy w życiu społecznym i rodzinnym,
▪ usprawniania współdziałania służb i instytucji zajmujących się przeciwdziałaniem przemocy,
▪ podnoszenie świadomości społecznej na temat przyczyn i skutków przemocy domowej.
Program opierać się będzie w głównej mierze na profilaktycznym przeciwdziałaniu, poprzez monitorowanie środowisk w bieżącej pracy socjalnej, wczesnym rozpoznaniu zagrożeń, zdiagnozowaniu przyczyn i ustaleniu planu zaradczego. Istotną rolą podejmowanych w Programie działań, będą szeroko prowadzone kampanie informacyjne, programy edukacyjne, poradnictwo
i doradztwo. Program zakłada także doskonalenie, poprzez szkolenia, kadr, przygotowanych do skutecznego zapobiegania i interwencji w razie kryzysu.
Program łączy zasoby kadrowe, rzeczowe, wiedzę, kompetencje, umiejętności oraz doświadczenia instytucji i podmiotów, takich jak: Urząd Miejski, Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej, Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie, Policja, Sąd i Prokuratura, kuratorzy sądowi, Kościół, placówki oświatowe, Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna, Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, Ruch AA oraz instytucje podstawowej i specjalistycznej opieki medycznej.
W sytuacjach wymagających interwencji kryzysowej koordynacją działań zajmować się będzie Zespół Interdyscyplinarny ds. przeciwdziałania przemocy w rodzinie, w którym przedstawiciele podmiotów realizujących Program, zdiagnozują sytuację rodziny wymagającej pomocy, ustalą plan działań i wyznaczą jego wykonawców.
Cel główny:
Tworzenie warunków zapewniających rodzinie i jej członkom bezpieczeństwo , prawo do
zachowania i poszanowania godności i dóbr osobistych oraz rozwój i funkcjonowanie
w rodzinie wolnej od przemocy i agresji domowej.
Cele szczegółowe;
1. Zapobieganie zjawiskom przemocy poprzez działania monitorujące, diagnozujące
oraz uprzedzające występowanie istotnych problemów zagrażających bezpieczeństwu rodziny
i jej członków.
ZADANIA
PARTNERZY
1. Zbieranie i analizowanie danych nt. zjawisk
sprzyjających występowaniu przemocy w środowiskach, rejestracja faktów przemocy.
Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej, Komenda Powiatowa Policji, kuratorzy sądowi, pedagodzy szkolni
2. Realizacja systemu „Niebieskiej karty”.
MOPS, Policja, Komisja ds. Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, placówki oświaty, placówki ochrony zdrowia
3. Diagnoza zjawisk i przyczyn występowania przemocy domowej, wytyczenie planu działań zaradczych dla środowisk zagrożonych aktami przemocy.
MOPS, Zespół Interdyscyplinarny
ds. przeciwdziałania przemocy
w rodzinie
4.Udzielanie pomocy rzeczowej i organizacyjnej niezamożnym i niezaradnym życiowo rodzinom, pomoc w likwidacji potencjalnych przyczyn występowania przemocy – aktywizacja na rynku pracy, poradnictwo
i doradztwo prawne, psychologiczne, prowadzenie grupy dla ofiar przemocy, terapia rodzinna-nabywanie umiejętności rozładowywania stresu, mediacji
i komunikacji, budowania dobrych relacji.
MOPS, Punkt Informacyjno -Konsultacyjny
5. Tworzenie urozmaiconej oferty zajęć pozalekcyjnych, zajęć wyrównawczych dla mniej zdolnych uczniów, uczenie umiejętności radzenia sobie ze stresem, łagodzenia konfliktów, komunikacji, mediacji
i budowania dobrych relacji rówieśniczych.
Urząd Miejski, szkoły i placówki oświatowe, Komisja ds. Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, organizacje pozarządowe, instytucje kultury i inne podmioty, zajmujące się statutowo organizacją czasu wolnego od zajęć szkolnych dla dzieci i młodzieży
2. Zapewnienie ofiarom przemocy bezpieczeństwa i ochrony izolującej od sprawców, pomocy socjalnej i terapeutycznej oraz wdrożenie programów korekcyjno – edukacyjnych dla sprawców przemocy.
ZADANIA
PARTNERZY
Wdrożenie planu szybkiej interwencji kryzysowej
w sytuacjach zaistnienia aktów przemocy w rodzinie, opracowanie planu działań, wdrożenie procedur.
Zespół Interdyscyplinarny, MOPS, Policja,
Sąd, Kuratorzy, placówki służby zdrowia
Udzielanie pomocy finansowej i rzeczowej oraz wsparcia osobom dotkniętym przemocą:
– poradnictwo psychologiczne, prawne, socjalne, rodzinne, aktywizacja zawodowa wspomagająca finansowe usamodzielnienie się.
MOPS, Punkt Informacyjno-Konsultacyjny, Ruch członków Anonimowych Alkoholików
Umieszczanie osób i rodzin dotkniętych przemocą
w bezpiecznym schronieniu dającym poczucie izolacji przed agresywnością sprawcy, pomoc prawna w działaniach separujących ofiary od sprawców przemocy.
MOPS, Policja, Sąd, kuratorzy sądowi
Wdrożenie terapeutycznych programów korekcyjno - edukacyjnych dla sprawców przemocy.
MOPS, Sąd, specjalistyczne placówki służby zdrowia, Urząd Miejski
3. Wzmocnienie otoczenia edukacyjno - informacyjnego propagującego w społeczności lokalnej świadome postawy, negujące i przeciwstawiające się zjawiskom przemocy w rodzinie.
ZADANIA
PARNERZY
Prowadzenie profesjonalnych szkoleń o skutecznych metodach zapobiegania i powstrzymywania przemocy domowej dla kadry placówek działających w otoczeniu zagrożonych środowisk.
MOPS, placówki oświatowe, Policja, kuratorzy sądowi
Realizacja projektów edukacyjno–informacyjnych dla dorosłych i dzieci w zakresie występowania, zapobiegania i ochrony przed zjawiskiem przemocy
domowej.
MOPS, Punkt Konsultacyjny, placówki oświatowe, organizacje pozarządowe
Organizowanie kampanii informacyjnych, uwrażliwianie społeczności lokalnej na problem przemocy, zwiększanie dla dorosłych dostępności do poradnictwa, wiedzy
i informacji nt nieagresywnych sposobów rozwiązywania konfliktów, realizowanie programów edukacyjnych nt. prawidłowych reakcji wobec zjawiska przemocy rówieśniczej.
Urząd Miejski, MOPS, placówki oświatowe, placówki kultury, organizacje pozarządowe, Kościoły, lokalne media
V. Zasady finansowania Programu.
Zadania Gminnego Programu Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie oraz Ochrony Ofiar Przemocy w Rodzinie są i będą finansowane corocznie z budżetów jednostek realizujących Program, zgodnie z ustalonymi harmonogramami działań. Zadania ujęte w Systemie mogą być finansowane z funduszy strukturalnych i programów wspólnotowych Unii Europejskiej. Organizacje pozarządowe środki finansowe na realizację przyjętych przez siebie zadań, czerpać będą m.in. przystępując do konkursów, ogłaszanych przez jednostki samorządowe każdego szczebla w oparciu o ustawę o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.
VI. Monitoring Programu.
Bieżącą oceną Programu i jego procedur zajmuje się Zespół Interdyscyplinarny. Poszczególne działania i procedury podlegać będą monitoringowi, mającemu na celu stałą, poprawę efektywności i szybkości reakcji na zaistniałe przypadki przemocy. W ewaluacji poddane ocenie zostaną rezultaty uzyskane w wyniku porównania z następującymi wskaźnikami:
- liczba rodzin zarejestrowanych i zdiagnozowanych, jako środowiska zagrożone występowaniem
zjawisk przemocy, w stosunku do ubiegłego roku,
- liczba wdrożeń „Niebieskiej Karty”,
- liczba rodzin, którym udzielono pomocy,
- główne przyczyny występowania przemocy,
- liczba rodzin i osób objętych terapią,
- liczba zarejestrowanych zjawisk przemocy,
- liczba interwencji kryzysowych, w tym liczba osób, którym udzielono zastępczego schronienia
i innych form pomocy,
- liczba sprawców objętych programami korekcyjnymi,
- liczba szkoleń dla kadry służb pomocy społecznej i innych podmiotów- realizatorów Programu,
- liczba wdrożonych programów edukacyjnych,
- liczba kampanii informacyjnych w środowisku lokalnym.